برنامه نویسی

 برنامه نویسی یکی از تفریح های مهندسان نرم افزار است.

از شوخی که بگذریم، کامپیوتر برای اینکه کارهاشو انجام بده فقط از 0 و 1 استفاده می کنه. پس برنامه هایی هم که براش می نویسن باید فقط با 0 و 1 باشه که در واقع بهش می گن زبان ماشین.( البته برای سادگی به جای استفاده از کد های در مبنای 2 از کد های در مبنای 16
یا Hex استفاده میشه. )

اما باز هم کار خیلی سخت بود، برای همین برنامه نویسان زبانی رو طراحی کردن به نام اسمبلی ( Asembly ) که کارشون راحت تر باشه. در این زبان به جای حفظ کردن کد ها لازم بود دستوراتی حفظ بشه که از روی لغات انگلیسی و مناسب با کارکردشان انتخاب شده بود. اما باز هم کار کردن با این زبان سخت بود چون برنامه نویس باید مستقیماً CPU را داخل برنامه فرا می خواند و با آن کار می کرد. و جالب اینجاست که قسمت ALU از CPU تنها قادر به جمع کردن در بخش محاسبات و مقایسه است. یعنی برای ضرب، تفریق و تقسیم اول باید برنامه ای برای آنها نوشت.

باز هم برای راحتی کار برنامه نویسان "زبان های سطح بالا" را طراحی کردند. اولین و ساده ترین زبان سطح بالا "پاسکال"است که فکر می کنم اول برای آموزش طراحی شده بود.( نمی دونم این بود یا Basic )

دیگر زبان های سطح بالایی که به خاطر دارم:
C،C++،C#، D++ ، java ، HTML ، Fortran، 8051،Fox Pro و ...

در این زبان ها، تقریباً همه چیز برای یک برنامه نویس آماده است. 5 تا از اعمال ریاضی، دستورات شرطی گوناگون، برنامه نویسی راحت بدون نیاز به فراخوانی CPU. دستورات همه راحت، قابل فهم و قابل حفظ کردن هستند. و دیگر خبری از دستورات پیچیده ی اسمبلی نیست. حتی از علامات هم در این زبان ها استفاده شده است.

در این زبان ها پس از نوشتن برنامه، برنامه را کامپایل می کنند. کامپایلر خطاهای کامپایلی یا دستوری را یافته و اطلاع می دهد. اگر خطایی موجود نباشد، کد ها به سرعت تبدیل به زبان اسمبلی و سپس تبدیل به زبان ماشین می شوند. هر کدام از زبان های سطح بالا کاپیلر مخصوص خود را دارد که دارای نسخه یا version های گوناگون هستند.
لازم به ذکر است که زبان اسمبلی هم دارای کامپایلر برای تبدیل کدها به زبان ماشین است.

جالب است بدانید که کامپایلر ها و یا زبان های برنامه نویسی سطح بالا یا با زبان اسمبلی طراحی می شوند و یا با یکی از زبان های برنامه نویسی سطح بالای قوی که اکثراً از زبان برنامه نویسی ++C استفاده می شود.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

اینو یه جا دیگه خودم نوشتم، حالا هر کم و کسری داره به خوبی خودتون ببخشید.