معر

عاشق شدیم ، نه از نوع شاعرش	شاعر شدیم ، نه از نوع ماهرش
گر طبع شعر خواندن نداری، بدان	این شعر نیست، پس این معر را بخوان
اول سخن بگویم ز درد کنکور	کز خواندن بسیار شده چشم همه کور
دیگر پر شده مغز همه از مثلثات	از شیمی و فیزیک و از ریاضیات
هر کس که می کرد پارسال ، پا دراز	اکنون شده غرق در راز و نیاز
که ای خدا ما را بکن یک جوری قبول	فرقی نمی کند تهران یا علی آباد کتول
هر کس که درس می خواند از پیارسال	بدان که رتبه اش می دهد به او خیلی حال
دوم سخن بگویم از کار و کاسبی	از کاظم و جوکار و از سعید قاسمی
کاظم که بود زمانی معلم فیزیک	اکنون شده صاحب قدرتِ مجیک ( magic )
جادوی او همان هوش بی حدَش	که رسانده نام او را به بیابان و دَش
جوکار که با گاج آمده بر سر کار	داوطلبان کنکور را گذاشته سر کار
کتاب تست چاپ می کند هر روز	بدون پاسخ تشریحیِ پر دوز
نوبل را که آورد؟ سعید قاسمی	کتاباش پر از اشکالِ موضعی
دیگر سخنی نمانده باید بروم	به سمت کنکوری که باید بدهم
امیدوارم که نلرزد تن شاعران قدیم	کزین معر که سرودم منِ بی سلیم