رئیس دانشگاه

دوستی نقل میکرد رییس یکی از دانشگاه های کشور برای صحبت با معترضان نسبت به غذا ( به علت اینکه تمام امکانات علمی و آموزشی برای دانشجویان فراهم است ، دانشجویان فقط برای غذا اعتراض می کنند که مبادا مسموم شوند و کسی نباشد که غذای سلف را بخورد. ) به جمع دانشجویان می رود با دیدن عده ی زیاد دانشجویان بسیار به شگفت می آید و این جمله را عرض می کند:

"اگر به جای این همه دانشجو گیاه Aloe vera میکاشتیم ، بیش تر سود میکردیم."

نکته : گیاه Aloe vera ، یک گیاه با کاربرد های بسیار بسیار فراوان است.

منظور رئیس دانشگاه : دانشجویان موجوداتی بی فایده هستند.

نتیجه اخلاقی 1 : این رئیس دانشگاه تنها به دانشجویان فکر می کند ، زیرا فرض کرده حق دانشجویان است که مسموم شوند. باید این نکته را در نظر داشت که اگر دانشجویان مسموم شوند ، سلف تعطیل می شود و این به نفع دانشجویان است.

نتیجه اخلاقی 2 : اگر فرض کنیم این رئیس به قشر دانشجویان توهین کرده است ، پس خودش هرگز دانشجو نبوده است، پس حداکثر مدرکش دیپلم است ، پس یک دیپلمه رئیس دانشگاه کشور است.

نتیجه اخلاقی 3 : رئیس دانشگاه گیاه Aloe vera دوست دارد و از کودکی عقده ی پرورش آنرا داشته است.

نتیجه اخلاقی 4 : از این پس به جای واژه ی غیر ملموس دانش جو بگوییم Aloe vera یا صبر زرد

منتظر نظرات عمیقتون هستم.

به قول دوستان ، بعد نوشت : از همکار گرامی و محترم ( خانم 23 ) درخواست داریم در قسمت علمیانه ی وبلاگشان راجع به دانش جویان ، ببخشید گیاه Aloe vera ، صحبت نمایند.