علوم غریبه

نهان‌شناسی یا علوم خَفیّه یکی از دو شاخهٔ علوم در تقسیمات باستانی است. شاخهٔ دیگر، یعنی علوم جَلیّه، به طب و منطق و هندسه و غیره مربوط است قوانین مشخصی داشت و در کتاب‌ها نوشته و در مکاتب تدریس می‌شد، ولی علوم خفیه ـ که علوم غریبه نیز نامیده می‌شوند ـ به نیروهای مافوق طبیعت می‌پردازد و اسرار آن در نزد عالمانش پنهان می‌ماند.

باور اکثریت دانشمندان امروزی بر این است که توضیحات و ادعاهای نهان‌شناسی با علم امروزین سازگاری ندارد و از راه‌های علمی بر مبنای روش‌های علوم امروزی اثبات‌پذیر نیست زیرا علوم امروزی بیشتر به نوعی ادامه دهندهٔ مسیر پوزیتیویسم (تجربه‌گرائی) صرف جهت رسیدن به حقایق هستند و با توجه به نسبی و ناقص بودن علوم امروزی نمی‌توان دلیل محکمی بر وجود یا عدم وجود چیزی که در این دایره (تجربه‌گرائی) نمی‌گنجد آورد.

شاخه‌های نهان‌شناسی اینهاست:

• کیمیا: کوشش در دگرش (تبدیل) کانی‌ها و فلزات، علم اکسیر.
• لیمیا: تبدیل قوای فاعل به مفعول یا بالعکس، علم طلسمات.
• هیمیا: احوال ستارگان و حیوانات مرتبط با آنها، علم تسخیرات.
• سیمیا: راز و رمز اعداد دیدن و تصرف موجودات تخیلی، علم خیالات.
• ریمیا: تردستی یا علم شعبدات.

پنج حرف اول نام این شاخه‌ها که «خمسهٔ مُحتجبه» نامیده می‌شدند، عبارت «کُلَه سِر» را می‌سازد که به معنی مجموعهٔ اسرار است.^[۱]

علوم و فنونی مثل طالع‌بینی، جفر (عددشناسی) و رمل در رابطه با علوم شکل گرفتند و استفاده می‌شوند.

[ویرایش] دانشمندان و علوم خفیه

از قدیمی‌ترین نام‌هایی که با علوم خفیه پیوند خورده، نام بلیناس حکیم است، که در منابع بسیاری از جمله کتاب الفهرست (تألیف در ۳۷۷ هجری) ^[۲] و تاریخ الحکماء^[۳] به عنوان بنیان‌گذار علوم غریبه یاد شده است. در میان دانشمندان ایرانی نیز ابن سینا، خواجه نصیرالدین طوسی و شیخ بهائی در مورد علوم غریبه آثاری دارند. ابن سینا رسالهٔ کنوزالمعزمین را دراین مورد نوشت و قسمت‌هایی از کشکول شیخ بهایی به علوم غریبه و خواص اسماء حسنی اختصاص دارد. ^[۴]

^{+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++}

^{عین متن رو کپی کردم از ویکی پدیا.}

برنامه نویسی

 برنامه نویسی یکی از تفریح های مهندسان نرم افزار است.

از شوخی که بگذریم، کامپیوتر برای اینکه کارهاشو انجام بده فقط از 0 و 1 استفاده می کنه. پس برنامه هایی هم که براش می نویسن باید فقط با 0 و 1 باشه که در واقع بهش می گن زبان ماشین.( البته برای سادگی به جای استفاده از کد های در مبنای 2 از کد های در مبنای 16
یا Hex استفاده میشه. )

اما باز هم کار خیلی سخت بود، برای همین برنامه نویسان زبانی رو طراحی کردن به نام اسمبلی ( Asembly ) که کارشون راحت تر باشه. در این زبان به جای حفظ کردن کد ها لازم بود دستوراتی حفظ بشه که از روی لغات انگلیسی و مناسب با کارکردشان انتخاب شده بود. اما باز هم کار کردن با این زبان سخت بود چون برنامه نویس باید مستقیماً CPU را داخل برنامه فرا می خواند و با آن کار می کرد. و جالب اینجاست که قسمت ALU از CPU تنها قادر به جمع کردن در بخش محاسبات و مقایسه است. یعنی برای ضرب، تفریق و تقسیم اول باید برنامه ای برای آنها نوشت.

باز هم برای راحتی کار برنامه نویسان "زبان های سطح بالا" را طراحی کردند. اولین و ساده ترین زبان سطح بالا "پاسکال"است که فکر می کنم اول برای آموزش طراحی شده بود.( نمی دونم این بود یا Basic )

دیگر زبان های سطح بالایی که به خاطر دارم:
C،C++،C#، D++ ، java ، HTML ، Fortran، 8051،Fox Pro و ...

در این زبان ها، تقریباً همه چیز برای یک برنامه نویس آماده است. 5 تا از اعمال ریاضی، دستورات شرطی گوناگون، برنامه نویسی راحت بدون نیاز به فراخوانی CPU. دستورات همه راحت، قابل فهم و قابل حفظ کردن هستند. و دیگر خبری از دستورات پیچیده ی اسمبلی نیست. حتی از علامات هم در این زبان ها استفاده شده است.

در این زبان ها پس از نوشتن برنامه، برنامه را کامپایل می کنند. کامپایلر خطاهای کامپایلی یا دستوری را یافته و اطلاع می دهد. اگر خطایی موجود نباشد، کد ها به سرعت تبدیل به زبان اسمبلی و سپس تبدیل به زبان ماشین می شوند. هر کدام از زبان های سطح بالا کاپیلر مخصوص خود را دارد که دارای نسخه یا version های گوناگون هستند.
لازم به ذکر است که زبان اسمبلی هم دارای کامپایلر برای تبدیل کدها به زبان ماشین است.

جالب است بدانید که کامپایلر ها و یا زبان های برنامه نویسی سطح بالا یا با زبان اسمبلی طراحی می شوند و یا با یکی از زبان های برنامه نویسی سطح بالای قوی که اکثراً از زبان برنامه نویسی ++C استفاده می شود.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

اینو یه جا دیگه خودم نوشتم، حالا هر کم و کسری داره به خوبی خودتون ببخشید.

روبوکاپ چیست؟

ربوکاپ تلاشی در زمینه پروراندن تحقیقات هوش مصنوعی و هوش روبات هاست که به عنوان یک مسئله در کشورهای مختلف دنبال می شود ، برای چنین مسئله ای بازی فوتبال در نظر گرفته شده است .

روبات های فوتبالیست ؛  آدمک های هوشمند کامپیوتری هستند که می توانند از طریق برنامه هوشمندی که به آنها داده می شود به طور خودکار در زمینی شبیه زمین فوتبال بازی کنند . به عبارت دیگر روبات ها از راه دور کنترل نمی شوند . هر ساله از سوی فدراسیون ربوکاپ که به همین منظور در کشور سوئیس تأسیس شده مسابقاتی در سطح جهان برگزار می شود . در واقع آقای پرفسور آلان مک ورتس از دانشگاه کانادا اولین شخصی بود که ایده روبات های فوتبالیست را مطرح کرد در مقاله ای تحت عنوان «نگاهی به روبات ها » (1992 ) مطرح شد .
سرانجام اولین کنفرانس و بازی های رسمی ربوکاپ در سال 1997 با موفقیت کامل انجام شد. که باحضور بیش از 40 تیم در شاخه های مختلف صورت گرفت . مسابقات جام جهانی روبات ها در 6 لیگ زیر انجام می شود :

(Simulation ) شبیه سازی

(Middle Size ) روبات های اندازه متوسط

(Small Size ) روبات های اندازه کوچک
(Humanied ) روبات های آدم واره

(Rescue ) روبات های امدادگر
( Sony Dogs ) سگهای سونی

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

اینم از توی وبلاگ یکی از دوستانم برداشتم.

(ROBOCUP @ Home )روبات های خانگی
همچنین هدفی که برای روبوکاپ ترسیم شده ابنه که در سال 2050 بک تیم فوتبال متشکل از روبات های فوتبالیست با تیم قهرمان جام جهانی همون سال بازی خواهند کرد و اون تیم رو شکست خواهند داد که به عقیده خیلی ها این هدف خیلی پیش پا افتاده هستش و تا اون زمان روبوکاپ به چیزهای خیلی خیلی بزرگ تری دست پیدا خواهد کرد.